ΠΕΡΙΚΛΗΣ- ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ .ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ .ΚΕΦΑΛΑΙΟ 39

Διαφέρομεν δὲ καὶ ταῖς τῶν πολεμικῶν μελέταις τῶν ἐναντίων τοῖσδε.	Εξάλλου ξεχωρίζουμε από τους αντιπάλους μας και στην πολεμική εκπαίδευση στα ακόλουθα σημεία:
τήν τε γὰρ πόλιν κοινὴν παρέχομεν,	Την πόλη μας παρέχουμε ανοιχτή σε όλους
καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε ξενηλασίαις	και ποτέ με απελάσεις των ξένων
ἀπείργομέν τινα	δεν εμποδίζουμε κάποιον
ἢ μαθήματος ἢ θεάματος,	να μάθει ή να δει κάτι,
ὃ μὴ κρυφθὲν ἄν τις τῶν πολεμίων ἰδὼν ὠφεληθείη,	που αν δεν το κρύβαμε και το έβλεπε κάποιος από τους εχθρούς μας θα μπορούσε να ωφεληθεί,
πιστεύοντες οὐ ταῖς παρασκευαῖς τὸ πλέον καὶ ἀπάταις	γιατί εμείς πιστεύουμε όχι τόσο στις πολεμικές προετοιμασίες και στα τεχνάσματα
ἢ τῷ ἀφ' ἡμῶν αὐτῶν ἐς τὰ ἔργα εὐψύχῳ.	όσο στην ψυχική δύναμη που πηγάζει από μέσα μας την ώρα της μάχης.
καὶ ἐν ταῖς παιδείαις	Και στο εκπαιδευτικό σύστημα
οἱ μὲν ἐπιπόνῳ ἀσκήσει εὐθὺς νέοι ὄντες τὸ ἀνδρεῖον μετέρχονται,	εκείνοι από μικρή ηλικία  επιδιώκουν να γίνουν νέοι με κοπιαστική άσκηση,
ἡμεῖς δὲ ἀνειμένως διαιτώμενοι	εμείς όμως αν και ζούμε άνετα
οὐδὲν ἧσσον ἐπὶ τοὺς ἰσοπαλεῖς κινδύνους χωροῦμεν.	βαδίζουμε με όχι κατώτερο φρόνημα σε κινδύνους το ίδιο μεγάλους.
τεκμήριον δέ·	Και η απόδειξη:
οὔτε γὰρ Λακεδαιμόνιοι καθ' ἑαυτούς,	Ούτε οι Λακεδαιμόνιοι μόνο με τη δική τους δύναμη,
μεθ' ἁπάντων δὲ ἐς τὴν γῆν ἡμῶν στρατεύουσι,	αλλά με όλους τους συμμάχους εκστρατεύουν στη χώρα μας,
τήν τε τῶν πέλας αὐτοὶ ἐπελθόντες ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ	ενώ εμείς εισβάλλουμε μόνοι μας στη χώρα των άλλων
οὐ χαλεπῶς	και όχι δύσκολα
τὰ πλείω κρατοῦμεν	τις πιο πολλές φορές νικάμε
τοὺς περὶ τῶν οἰκείων ἀμυνομένους μαχόμενοι.	Ενώ πολεμάμε ενάντια σε ανθρώπους που αγωνίζονται για τη σωτηρία της χώρας τους.
ἁθρόᾳ τε τῇ δυνάμει ἡμῶν	Και συγκεντρωμένη τη δύναμή μας
οὐδείς πω πολέμιος ἐνέτυχε	κανείς από τους εχθρούς δεν έτυχε να αντιμετωπίσει
διὰ τὴν ἐπίπεμψιν ἐπί πολλά ἐν τῇ γῇ ἡμῶν αὐτῶν	επειδή σε πολλά μέρη της στεριάς στέλνουμε στρατό από μας τους ίδιους
καὶ διὰ τὴν τοῦ ναυτικοῦ τε ἅμα ἐπιμέλειαν	και επειδή φροντίζουμε ταυτόχρονα και για το ναυτικό.
ἢν δέ που μορίῳ τινὶ προσμείξωσι,	Αν συγκρουστούν κάπου με ένα μέρος από το στρατό μας,
κρατήσαντές τέ τινας ἡμῶν πάντας αὐχοῦσιν ἀπεῶσθαι	Αν νικήσουν κάποιους από εμάς καυχιούνται ότι όλους μας έτρεψαν σε φυγή
καὶ νικηθέντες ὑφ' ἁπάντων ἡσσῆσθαι.	και αν νικηθούν ισχυρίζονται ότι νικήθηκαν από όλους εμάς μαζί.
καίτοι εἰ ἐθέλομεν κινδυνεύειν,	Και αν ριχνόμαστε στον κίνδυνο πρόθυμοι
ῥᾳθυμίᾳ μᾶλλον ἢ πόνων μελέτῃ	περισσότερο με άνεση παρά με επίπονη άσκηση
καὶ μὴ μετὰ νόμων τὸ πλέον ἢ τρόπων ἀνδρείας ,	και με ανδρεία που δεν πηγάζει τόσο από την επιβολή του νόμου, όσο από τον τρόπο ζωής μας,
περιγίγνεται ἡμῖν τοῖς τε μέλλουσιν ἀλγεινοῖς μὴ προκάμνειν,	μένει κέρδος σε εμάς να μην κουραζόμαστε από πριν για τις δύσκολες ώρες που θα έρθουν,
καὶ ἐς αὐτὰ ἐλθοῦσι μὴ ἀτολμοτέρους τῶν αἰεὶ μοχθούντων φαίνεσθαι,	και όταν έρθουμε αντιμέτωποι με αυτές να μη δείχνουμε λιγότερο τολμηροί από αυτούς που αδιάκοπα πασχίζουν,
καὶ ἔν τε τούτοις τὴν πόλιν ἀξίαν εἶναι θαυμάζεσθαι καὶ ἔτι ἐν ἄλλοις.	και για αυτούς τους λόγους και για άλλους ακόμη η πόλη μας αξίζει να θαυμάζεται.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ. (ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38)

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ

Καὶ μὴν καὶ	Και πέρα από αυτά
τῇ γνώμῃ ἐπορισάμεθα	φροντίσαμε να εξασφαλίσουμε για τον εαυτό μας
πλείστας ἀναπαύλας τῶν πόνων,	πάρα πολλούς τρόπους ανάπαυσης από τους κόπους,
νομίζοντες	τελώντας
ἀγῶσι μέν γε καὶ θυσίαις διετησίοις,	αγώνες και γιορτές με θυσίες που γίνονται σε όλη τη διάρκεια του έτους,
ἰδίαις δὲ κατασκευαῖς εὐπρεπέσιν,	και με σπιτικά για τον εαυτό του ο καθένας περιποιημένα,
ὧν καθ’ ἡμέραν ἡ τέρψις τὸ λυπηρὸν ἐκπλήσσει.	η ευχαρίστηση που μας δίνουν αυτά κάθε μέρα διώχνει μακριά τη λύπη.
ἐπεσέρχεται δε	επιπλέον εισάγονται
ἐκ πάσης γῆς τὰ πάντα	από κάθε χώρα τα πάντα
διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως,	εξαιτίας του μεγέθους της πόλης μας,
καὶ ξυμβαίνει ἡμῖν	και συμβαίνει σε εμάς
καρποῦσθαι	να απολαμβάνουμε
τὰ αὐτοῦ ἀγαθὰ	τα αγαθά που παράγονται εδώ
μηδὲν οἰκειοτέρᾳ τῇ ἀπολαύσει	με την ίδια ευκολία
ἢ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.	με την οποία χαιρόμαστε και τα αγαθά των άλλων ανθρώπων.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ . (Σημειώσεις)

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ

Κεφάλαιο 37

Χαρακτηριστικά αθηναϊκού πολιτεύματος. Η σχέση πολίτη με κράτος-νόμους-συμπολίτες.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Δομή κεφαλαίου

1.      Τα θεμελιώδη γνωρίσματα του πολιτεύματος της Αθήνας: Ονομασία. Αιτιολόγηση. Ισοπολιτεία . αξιοκρατία.

2.      Λειτουργία πολιτών: Ελευθερία στις σχέσεις με συμπολίτες. Πολιτική ελευθερία.

Τα εξωτερικά στοιχεία του πολιτεύματος

·        Δημιούργημα των Αθηναίων

·        Πρωτότυπο (δεν αποτελεί αντιγραφή ή μίμηση άλλων)

·        Παράδειγμα (αποτελεί πρότυπο για τις άλλες πόλεις)

Οι αρχές του πολιτεύματος

·        Στηρίζεται στην πλειοψηφία και όχι στους λίγους

·        Ισοπολιτεία (ισότητα απέναντι στους νόμους)

·        Αξιοκρατία (ασκούν αξιώματα όσοι το αξίζουν)

·        Αξιώματα για όλους (πλούσιους και φτωχούς)

·        Ελευθερία

Ορισμός της δημοκρατίας.

Δημοκρατία είναι το πολίτευμα στο οποίο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια της λαϊκής πλειοψηφίας των γνήσιων Αθηναίων πολιτών. Λειτουργεί με τη διαδικασία της ψήφου, του κλήρου ή κάποιας σειράς. Οι πολίτες είναι ελεύθεροι και ίσοι απέναντι στους νόμους, ενώ στα αξιώματα ανέρχονται οι άξιοι, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης.

Διαπροσωπικές σχέσεις των Αθηναίων: Σύμφωνα με τον Περικλή οι σχέσεις των Αθηναίων διέπονται από ελευθερία. Επιχειρήματα:

·        Οι Αθηναίοι είναι απαλλαγμένοι από την αμοιβαία καχυποψία στις καθημερινές απασχολήσεις τους. (υπαινιγμός στη Σπάρτη)

·        Δεν δυσανασχετεί ο ένας κατά του άλλου

·        Υπάρχει μεταξύ των πολιτών ειλικρινής ανεκτικότητα

«… ελευθέρως τα προς το κοινον πολιτεύομεν – δια δέος μάλιστα ου παρανομουμεν…»

Οι Αθηναίοι είχαν μεγάλη ελευθερία και στη σχέση τους με το κράτος, το οποίο τους παρέχει την ελευθερία ως δημοκρατικό δικαίωμα του πολίτη, αλλά και στην επικοινωνία μεταξύ τους. Όμως αυτή η ελευθερία πρέπει να περιορίζεται από νόμους, στους οποίους οι Αθηναίοι εκδηλώνουν την πειθαρχία τους με την υπακοή στους εκάστοτε άρχοντες και στους νόμους που ισχύουν. Η υπακοή στους νόμους προκύπτει γιατί υπάρχει ο φόβος της ποινής. Όμως ο Αθηναίος πειθαρχεί στους νόμους και στους άρχοντες δια δέος , δλδ. από εσωτερικό σεβασμό και από το υψηλό φρόνημα του χρέους απέναντι στην πολιτεία και στους νόμους που αυτή έχει. (υπαινιγμός για Σπάρτη που είχε αυστηρούς νόμους  και λειτουργούσαν καταναγκαστικά).